Ένα πέρασμα, από την κεντρική Ευρώπη προς την Ιβηρική χερσόνησο και την Ισπανία. Ένα κομμάτι της ευρωπαϊκής βιομηχανικής ιστορίας που μεταμορφώθηκε σε σημείο συνάντησης στις αρχές του 20ού αιώνα και προσπάθησε να ενώσει σημεία της Γηραιάς Ηπείρου. Με την σιδηροδρομική σύνδεση Παρισιού – Μαδρίτης αλλά και έναν εμβληματικό σιδηροδρομικό σταθμό στα Πυρηναία, τον Canfranc Estación στην Αραγωνία.
Έναν σταθμό γεμάτο με θρύλους, κρυφές ιστορίες και ένα πέπλο μυστηρίου να περιβάλλει τα πεπραγμένα του ιστορικού του παρελθόντος και από τον οποίο παρέλασαν δεκάδες τόνοι κλεμμένου και κρυμμένου χρυσού, κατάσκοποι, παραχαράκτες διαβατηρίων και δραπέτες, ενώ χρησίμευσε το 1965, μεταξύ άλλων, και ως σκηνικό για τα γυρίσματα της ταινίας “Δόκτωρ Ζιβάγκο” με τον Ομάρ Σαρίφ.
Και τώρα πως θα σας φαινόταν αν σας λέγαμε πως ο θρυλικός αυτός σταθμός μετατράπηκε, πρόσφατα, σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο, το Royal Hideaway Hotel Canfranc Estación, το σκηνικό του οποίου μοιάζει βγαλμένο από ταινία του Wes Anderson;
Ένας ιστορικός “σταθμός”
Ο μεγαλοπρεπής σταθμός χτίστηκε μεταξύ 1923 και 1928 με το πλάτος των γραμμών από την κάθε πλευρά να είναι διαφορετικό αναγκάζοντας τους επιβάτες να κάνουν ακροβατικά και τα εμπορεύματα να μεταφέρονται με κόπο.
Το κτίριο του σταθμού Canfranc Estación ώστοσο, με το κράμα Art Nouveaux αρχιτεκτονικής και τα στοιχεία από την ελληνορωμαϊκή τεχνοτροπία δεν ήταν διόλου μικρό για τα δεδομένα της Ευρώπης της εποχής εκείνης. Υπήρξε ένας από τους τότε μεγαλύτερους σταθμούς τρένων στην Ευρώπη, με 240 μέτρα μήκος, δεκάδες αίθουσες, 365 παράθυρα και 156 πόρτες.
Η ιστορική του πορεία όμως ήταν ένας δρόμος αναμφίβολα μετ΄εμποδίων. Αφού ο σιδηροδρομικός σταθμός δημιουργήθηκε λίγο πριν το κραχ του 1929 και τον Ισπανικό Εμφύλιο. Ακουλούθησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η επικράτηση της δικτατορίας του Φράνκο.
Κατά την γερμανική κατοχή ιδιαίτερα, η σιδηροδρομική γραμμή μετέφερε κάθε είδος λαθραίου φορτίου όπως βολφραμίο για την κατασκευή των βομβών των Ναζί, τόνους κλεμμένου χρυσού που ανήκε στους Εβραίους ενώ υπήρξε βέβαια παράλληλα σημείο διαφυγής για ορισμένους, μεταξύ των οποίων και οι ζωγράφοι Μαξ Ερνστ και Μαρκ Σαγκάλ και η χορεύτρια Ζόζεφιν Μπέικερ.
Αν και τελικά ο σταθμός σταμάτησε να μοιάζει μεγαλοπρεπές πεδίο δράματος μόνο στις αρχές της δεκαετίας του ’50, πλέον δεν θυμίζει σε τίποτα τα σκοτεινά σημεία του παρελθόντος του.
Αντιθέτως, έχει μετατραπεί σε ένα φωτεινό, λαμπερό, χλιδάτο και σε κάθε περίπτωση ιδιαίτερο πεντάστερο ξενοδοχείο.
Ανοίγουμε την πόρτα Royal Hideaway Hotel Canfranc Estación
Ο επιβλητικός σταθμός, μαζί με τις εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης των τρένων, ήταν πλήρως παραμελημένα μέχρι το 2018 μέχρι που οι αρχιτέκτονες Joaquín Magrazó και Fernando Used, σε συνεργασία και τον ξενοδοχειακό όμιλο Barceló, ετοίμασαν σχέδια για τη μετατροπή του κτιρίου του σταθμού σε ξενοδοχείο.
To σημερινό ξενοδοχείο ονομάζεται Royal Hideaway Hotel Canfranc Estación και ξεκίνησε να λειτουργεί στις αρχές του 2023. Αν και διατηρεί τη βασική αρχιτεκτονική του αρχικού κτηρίου του σταθμού έχει υποστεί μια ριζικά αναδιάρθρωση και αναδιαμόρφωση του εσωτερικού του θυμίζοντας πλέον σκηνικο βγαλμένο από ταινία του Wes Anderson.
Η αναβίωση του μέρους άγγιξε τα €27 εκατ. Το σημερινό πεντάστερο ξενοδοχείο διαθέτει 104 δωμάτια, χλιδάτες σουίτες, κοινόχρηστους χώρους που κάθε ταξιδιώτης θα ήθελε να δει έστω μία φορά από κοντά, πισίνες, spa και εστιατόρια μέσα σε ανακαινισμένα βαγόνια.
Ο αναγεννημένος σταθμός του Canfranc ταξιδεύει με αυτόν τον τρόπο στο σήμερα προσελκύοντας τους απανταχού λάτρεις των ταξιδιών.
Μόλις μπήκε στην λίστα μας και αν θέλετε να μπει και στη δική σας, για να μην κουράζεστε σας αφήνουμε τα στοιχεία του παρακάτω.
