Στην Ελλάδα εντοπίζονται αρκετοί υδροβιότοποι καθώς η μορφολογία αλλά και η γεωγραφική θέση της χώρας το ευνοούν τον σχηματισμό τους.
Ως υδροβιότοποι χαρακτηρίζονται οι περιοχές με υδάτινο και χερσαίο περιβάλλον, στις οποίες ευνοείται η ανάπτυξη και συνύπαρξη οργανισμών. Ενώ, παράλληλα, αποτελούν και σταθμό για τα αποδημητικά πουλιά.
Οι ελληνικοί υδροβιότοποι υπολογίζονται σε 410. Από αυτούς, μονάχα 11 προστατεύονται από τη σύμβαση Ramsar και αυτοί είναι:
- ο Αμβρακικός κόλπος
- το Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα
- το Δέλτα Έβρου
- το Δέλτα Νέστου
- η Λίμνη Βιστονίδα και η λιμνοθάλασσα Πόρτο Λάγος
- οι Λίμνες: Βόλβη και Κορώνεια, Ισμαρίδα, Κερκίνη, Μικρή Πρέσπα
- οι Λιμνοθάλασσες Μεσολογγίου και Κοτύχι.
Οι υδροβιότοποι έχουν μεγάλη σημασία όχι μόνο για τη βιοποικιλότητα, αλλά και για μια σειρά από τομείς της ζωής, από τη λειτουργία τους ως αποθήκες νερού, μέχρι την αξία αναψυχής που μπορεί να έχουν για την τοπική κοινωνία. Παράλληλα, έχουν αντιπλημμυρική και αντιδιαβρωτική αξία, προσφέρουν προστασία από το φαινόμενο του θερμοκηπίου και ρυθμίζουν το κλίμα της περιοχής όπου βρίσκονται.
Η Ελλάδα από το 1920 μέχρι σήμερα έχει χάσει περίπου το 60% των υγροτόπων της λόγω αποξηράνσεων.
Από τι απειλούνται οι υδροβιότοποι
Η ρύπανση και η μόλυνση του περιβάλλοντος, η υποβάθμιση της ποιότητας του νερού τους από αστικά και βιομηχανικά απόβλητα και το γεγονός πως καταλήγουν ως απορροή αγροχημικών φαρμάκων, είναι οι κύριες απειλές για τους ελληνικούς υδροβιότοπους. Άλλες σημαντικές απειλές είναι η υπερβόσκηση, η υπερθήρευση, η παράνομη υλοτομία, η υπεραλίευση και η υπεράντληση των υδάτων τους.
Δείτε επίσης: Εθελοντικός καθαρισμός των ακτών της Ελλάδας: Πού και πώς δηλώνουμε συμμετοχή
Για άλλα θέματα σχετικά με το Περιβάλλον και τη Βιωσιμότητα, δείτε εδώ.
