Παρίσι
Μιλάμε για το εστιατόριο στο ένατο διαμέρισμα του Παρισιού όπου οι Γάλλοι τρώνε ταραμά, φασολάκια, σπανακόρυζο και γιουβαρλάκια, ακούγοντας Τρύπες και Κ.Βήτα. Το Marias δημιουργήθηκε από τα αδέρφια Γεννιτσάκη, Θεόδωρο και Γιώργο, για να πραγματοποιήσουν το όνειρο της μητέρας τους, η οποία μαγείρευε σε εστιατόρια για 25 ολόκληρα χρόνια με την ελπίδα να φτιάξει το δικό της.
Τα πρωινά πολλοί διαβάζουν εκεί το βιβλίο ή την εφημερίδα τους, πίνουν ελληνικό, φραπέ και φρέντο εσπρέσο τρώγοντας Caprice όπως στην Ελλάδα, ή τον παραγγέλνουν για να τον πάρουν μαζί τους για το δρόμο, μαζί με φαγητό για το σπίτι ή ελληνικά προϊόντα γαστρονομίας αφού το εστιατόριο λειτουργεί παράλληλα και ως ελληνικό παντοπωλείο.
Το μεσημέρι καταφτάνουν όσοι θέλουν να απολαύσουν εκεί τα σπιτικά φαγητά της μαμάς Μαρίας αλλά και ραβανί, πορτοκαλόπιτα ή κουραμπιέδες για το τέλος – όλα φτιαγμένα από τα χεράκια της. Το βράδυ η μουσική δυναμώνει και στην εξίσωση προστίθενται ποτήρια με ελληνικά φυσικά κρασιά, τα πιο πρόσφατα καμάρια του ελληνικού αμπελώνα.
Νέα Υόρκη
Μεγάλα παράθυρα, ένα φωτεινό joke box κάπου ανάμεσα στους βυσσινί καναπέδες, τραπεζάκια γεμάτα αναψυκτικά και μιλκσέικ και καρέκλες στο χρώμα της μέντας. Αν φαντάζεστε κάποιο diner της Νέας Υόρκης; Έχετε δίκιο. Κι όπως πολλά diners τον 20ό αιώνα, ειδικά στα βορειοανατολικά των ΗΠΑ, ανήκαν σε Ελληνοαμερικανούς, το Baby Blues Luncheonette στο Μπρούκλιν, με τη γαλάζια πρόσοψη, τη συλλογή από βιντεοκασέτες και βινύλια, είναι ένα ελληνικό diner νέας γενιάς, με χαλαρή ατμόσφαιρα και σύγχρονο μενού που αναδεικνύει τις γεύσεις της χώρας μας.
Bowls με βάση το ελληνικό γιαούρτι, χωριάτικη, με καρπούζι και φέτα, Η.L.T με χαλούμι, μαρούλι και ντομάτες λιαστές αλλά και τον δικό τους… baklava banana bread. Ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το εστιατόριο συγκεντρώνει κυρίως νεαρόκοσμο, δικαιώνοντας το όραμα των ιδιοκτητών Costa Damaskos και Jake Marsiglia να δημιούργησαν ένα σύγχρονο, φιλόξενο στέκι, όπου να μπορεί να ευδοκιμήσει η έννοια της ελληνικής μάζωξης και της γειτονιάς – όπως γινόταν στα παραδοσιακά νεοϋορκέζικα diners, που σιγά σιγά αρχίζουν να εξαφανίζονται.
3. Deligreco
Κοπεγχάγη
Η Κοπεγχάγη έχει τα περισσότερα βραβευμένα εστιατόρια ανά κάτοικο. Είναι η πόλη που οι λάτρεις του καλού φαγητού αγαπούν να επισκέπτονται ξανά και ξανά. Μέσα σε αυτό το γαστρονομικό πλαίσιο, υπάρχει ένα ελληνικό εστιατόριο το οποίο προτιμούν ντόπιοι και τουρίστες. Στο εστιατόριο Deligreco που ξεκίνησε ως ντελικατέσεν ελληνικών προïόντων, ο ιδιοκτήτης Θεόδωρος Τσίγκας μαζί με τον σεφ Martin Steininger -γνωστός στη fine dining σκηνή για τη συνεργασία του με το εστιατόριο Noma- αναδεικνύουν καθημερινά την ελληνική γαστρονομία.
Οι δυο τους έκαναν ένα ταξίδι στις γεύσεις, τις μυρωδιές και τις εικόνες της ελληνικής κουζίνας. Δοκίμασαν, εμπνεύστηκαν, πειραματίστηκαν και σερβίρουν μία πιστή στην ουσία εκδοχή της, χωρίς περιττά τεχνάσματα, αλλά με ποιοτικές πρώτες ύλες και γευστική μεστότητα που αγγίζει τα όρια του fine dining.
Ο χώρος του εστιατορίου έχει λιτό σχεδιασμό, αφήνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολύχρωμα μεσογειακά πιάτα που σερβίρουν. Από τις παστές σαρδέλες, το κριθαρότο με πέστο από σπανάκι και άνηθο και τα κεφτεδάκια, μαγειρεμένα σε καπνιστό λαρδί με μπόλικη μέντα, τα πιάτα δικαιώνουν την εν λόγω προσέγγιση και οι θαμώνες τα απολαμβάνουν με χαλαρή διάθεση.
4. Μazi
Αμπού Ντάμπι
Το Mazi επιχειρεί να αναδείξει τη γαστρονομική παράδοση της Ελλάδας στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, συγκεντρώνοντας τους ανθρώπους γύρω από ένα τραπέζι. Τους προσκαλέσει να δοκιμάσουν παραδοσιακά ελληνικά πιάτα και τους μεταδίδει λίγη από την αίσθηση ενός Κυριακάτικου τραπεζιού – τότε που οικογένεια και φίλοι έτρωγαν όλοι “μαζί”.
Τα πιάτα του, τα οποία έχουν μικρές γευστικές ανατροπές στις υφές και στα υλικά, συνοδεύονται με εκλεπτυσμένα ποτά και κρασιά προερχόμενα από τον ελληνικό αμπελώνα. Από τον ταραμά έως το ταρτάρ λαβράκι, από τον ντάκο με κρητικά παξιμάδια, και από το χταποδάκι με τη φάβα μέχρι το ιμάμ μπαϊλντί και τα κεφτεδάκια της γιαγιάς, το μενού του ταξιδεύει τον επισκέπτη στις γευστικά από τα νησιά του Αιγαίου και τη Βόρεια Ελλάδα μέχρι την Πελοπόννησο, τα Επτάνησα και την Κρήτη.
Η διαχείριση των φρέσκων εποχικών υλικών γίνεται με βιώσιμες πρακτικές και το μενού έχει δημιουργηθεί στη λογική του «μοιράσματος» με πιάτα για τη μέση. Το εστιατόριο στεγάζεται μέσα στο πολυτελές St. Regis Saadiyat Island Resort και διαθέτει ένα υπαίθριο κήπο γεμάτο με ελιές που ενισχύει περαιτέρω τη μεσογειακή ατμόσφαιρα και το αίσθημα χαλάρωσης.
+971 24988888
https://www.maziabudhabi.com
Restaurant.Saadiyat@stregis.com
5. Suzi Tros
Λονδίνο
Μια μπλε πρόσοψη, μια λευκή επιγραφή και μια φράση στέκουν στο 18 της Hillgate Street: «Suzi tros». Μια φράση που σαν «inside joke», όπως θα λέγαμε στο Λονδίνο, ενώνει τους Έλληνες καλοφαγάδες της βρετανικής πρωτεύουσας με θύμησες από τον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο αλλά και με συνωμοτικά χαμόγελα.
Η γαστροταβέρνα «Suzi Tros» μπορεί να θυμίζει νησιώτικο καφενείο, αλλά πέρα από την αγάπη και την ανάδειξη, με άφθονη δόση δημιουργικότητας, των ελληνικών γεύσεων, καταφέρνει επίσης να ξεχωρίζει στην πλούσια γαστρονομική σκηνή του Λονδίνου.
Φρέσκο ψωμί και ταραμάς, tacos με γαρίδες σαγανάκι, σουβλάκι κοτόπουλου με μαύρη τρούφα, χταποδάκι καρπάτσιο και αρμενοβίλ δημιουργούν, μεταξύ άλλων, ευχάριστα συναπαντήματα του χθες και του σήμερα, μέσα σε όχι απλά εμφανίσιμα, αλλά βαθιά νόστιμα πιάτα.
