Η Λίμνη Κάρλα έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Αναφέρεται από τον Όμηρο, τον Πίνδαρο, τον Βιργίλιο, τον Στράβωνα και πολλούς περιηγητές νεότερων χρόνων. Υπόλοιπο της άλλοτε μεγάλης θεσσαλικής λίμνης, ό,τι απέμεινε από τα γεωλογικά φαινόμενα μετά την εκκένωσή της μέσω των Τεμπών στο Αιγαίο, η Βοιβηΐδα υπήρξε σημαντικός υδροβιότοπος. Ωστόσο, κατά τον 20ο αιώνα αποξηράνθηκε (το 1962) καθώς προκαλούσε πλημμύρες στις κοντινές γεωργικές καλλιέργειες, ενώ μερικές βαλτώδεις εκτάσεις προκαλούσαν έντονη παρουσία εντόμων.
Έτσι, η λίμνη αποξηράνθηκε με σκοπό να μετατραπεί σε καλλιεργήσιμο έδαφος. Ωστόσο, τα σχέδια δεν στέφθηκαν με επιτυχία αφού αποδείχθηκε πως οι επιπτώσεις στο οικοσύστημα της περιοχής ήταν μεγαλύτερες από το όφελος της αποξήρανσης. Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια έγινε προσπάθεια αναδημιουργίας της λίμνης. Τον Δεκέμβριο του 2010 άρχισε η άντληση νερού από τον Πηνειό.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών για την ανασύσταση της λίμνης ήρθαν στο φως σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα (κοσμήματα, αγγεία, νομίσματα, κλίβανοι, υπολείμματα κτιρίων, αγωγοί, τάφοι).
Έτσι, με το ιδιαίτερο παρελθόν της, η λίμνη σήμερα αποτελεί έναν πολύτιμο υδροβιότοπο που στηρίζει το οικοσύστημα της περιοχής. Σήμερα, όποιος την επισκεφθεί θα θαυμάσει τα πουλιά (στο οικοσύστημα της περιοχής παρατηρούνται 186 είδη πτηνών) και τη φύση που φαίνεται σιγά σιγά να επουλώνει τις πληγές της.
Δείτε επίσης:
Κοιτώντας ψηλά: Birdwatching στην ελληνική ύπαιθρο
