Η Κάσος είναι ένα νησί για όσους αποζητούν κάτι το διαφορετικό. Προσφέρει διαφορετικές εμπειρίες, μακριά από τα κοσμοπολίτικα φώτα καθώς έχει περιορισμένη τουριστική ανάπτυξη. Είναι το νοτιότερο νησί των Δωδεκανήσων, με μεγάλη ναυτική παράδοση και ένδοξο ιστορικό παρελθόν.
Η εμπειρία της Κάσου:
Σπήλαια:
Η σπηλιά της Ελληνοκαμάρας ήταν τόπος λατρείας από τη Μυκηναϊκή μέχρι την Ελληνιστική εποχή και καταφύγιο για τους ντόπιους κατά την περίοδο των πειρατικών επιδρομών. Υπάρχει και το ορεινό σπήλαιο της Στηλοκαμάρας ή Σελάι, με εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες.
Αν σας αρέσουν οι εξερευνήσεις σε σπήλαια, μπορείτε να δείτε εδώ άλλες ιδανικές τοποθεσίες για caving.
Μοναστήρια: Από το μοναστήρι του Άη Μάμα μπορείτε να απολαύσεις την υπέροχη θέα στο Λιβυκό πέλαγος. Το μοναστήρι του Άη Γιώργη, του προστάτη του νησιού, έχει αξιόλογες τοιχογραφίες και όμορφο ξύλινο τέμπλο.
Πεζοπορία: Το νησί διαθέτει πολλά μονοπάτια. Δύο ωραίες διαδρομές είναι από το Φρυ για το Μοναστήρι του Άη Γιώργη στις Χαδιές και η ανάβαση στον Πρίωνα, το ψηλότερο σημείο της Κάσου.
Αν σας αρέσει να περιφέρεστε σε όμορφους καταγάλανους βυθούς, τότε η Κάσος είναι ιδανική για εσάς.
Μόλις βρεθείτε στο νησί μη χάσετε την ευκαιρία να προγραμματίσετε μια βόλτα με καΐκι στα Αρμάθια. Τα Αρμάθια είναι το μεγαλύτερο από τα νησάκια γύρω από την Κάσο. Έχει το προνόμιο να διαθέτει μία από τις ωραιότερες παραλίες της Μεσογείου, την παραλία Μάρμαρα.
Γενικότερα, όσον αφορά το κολύμπι την Κάσο, η μοναδική οργανωμένη παραλία ονομάζεται Εμπορειός και είναι η πιο δημοφιλής. Αν θέλετε λίγη απομόνωση, επισκεφθείτε τις παραλίες Αντιπέρατος, Αυλάκι και Τριτά. Στις δύο τελευταίες έχετε πρόσβαση με τα πόδια ή διά θαλάσσης. Τα νερά είναι πεντακάθαρα και σε συνδυασμό με το λευκό βότσαλο, το τοπίο είναι ειδυλλιακό. Για ένα μοναδικό ηλιοβασίλεμα προτιμήστε την παραλία Αμμούα.
Μη φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε:
το Κασιώτικο πιλάφι με κανέλα, τις Μακαρούνες με σιτάκα (ντόπιο κρεμώδες τυρί), Ντορμάες (μικρά ντολμαδάκια), Μαύρο σουπιοπίλαφο (με μελάνι σουπιάς), Ελαϊκή (μαλακό τυρί), Ροΐκιο γιαχνί (αγριόχορτο σε άρμη) και τα Μοσχοπούγκια (γλυκά γεμιστά με αμύγδαλο).
Extra:
- Η Κάσος για πρώτη φορά αναφέρεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα, όταν ο Ελληνικός στόλος σταμάτησε εδώ κατα την εξστρατεία στην Τροία.
- Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η Κάσος ανήκε στους Ενετούς, αλλά ήταν στην πραγματικότητα μια πειρατική φωλιά.
- Τα πανηγύρια και τα γλέντια είναι η ψυχή της Κάσου. Χορέψτε σούστα και ζερβό υπό τους ήχους της λύρας και του λαούτου και δοκίμασε ντόπιες λιχουδιές. Τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται το μεγαλύτερο πανηγύρι του νησιού στον οικισμό της Παναγίας, ενώ φημισμένα είναι και τα πανηγύρια της Αγίας Μαρίνας, του Άη Γιώργη και του Άη Μάμα.
