Πέντε μέρη του κόσμου μοιράζονται ένα κοινό, πολύτιμο χαρακτηριστικό. Σε αυτά, οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν μέχρι – ή ακόμα περισσότερο – τα 100 τους χρόνια και μάλιστα με εξαιρετική για την ηλικία τους φυσική κατάσταση.
Καλλιεργούν τους κήπους τους, κόβουν ξύλα για το τζάκι, περπατούν χιλιόμετρα καθημερινά, κάνοντας τα λεγόμενα “βαθιά γεράματα” να μοιάζουν άγνωστη έννοια.
Που βρίσκονται όμως τα μέρη αυτά στον κόσμο και ποιά είναι εκείνα τα μυστικά της ζωής που ενώνουν τις διαφορετικές αυτές συντεταγμένες σε ολόκληρο τον πλανήτη;
Live to 100: Secrets of the Blue Zones
Το ντοκιμαντέρ “Live to 100: Secrets of the Blue Zones” που μπορούμε να παρακολουθήσουμε στο Netflix αναζητά τα μυστικά της μακροζωίας στις λεγόμενες μπλε ζώνες του κόσμου, στις περιοχές όπου υπάρχει μεγαλύτερος από το συνηθισμένο αριθμός ανθρώπων με σημαντικά αυξημένο προσδόκιμο ζωής από τον μέσο όρο.
Πιο συγκεκριμένα, όπως προσδιορίστηκαν από τους ερευνητές Τζάνι Πες και Μισέλ Πουλέν, οι πέντε “μπλε ζώνες” είναι οι περιοχές Οκινάουα στην Ιαπωνία, η Σαρδηνία στην Ιταλία, η Χερσόνησος Νικόγια στην Κόστα Ρίκα, η Λόμα Λίντα στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ αλλά και η Ικαρία στην Ελλάδα.
Οι συγκεκριμένες αυτές ζώνες προέκυψαν όταν αρχικά οι δυο ερευνητές διαπίστωσαν ότι στη Σαρδηνία ζει ο μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που έχουν συμπληρώσει τα 100 χρόνια ζωής. Στη συνέχεια σχεδίασαν ομόκεντρους μπλε κύκλους στον παγκόσμιο χάρτη, βάσει των περιοχών που χαρακτηρίζονται για το σαφώς αυξημένο προσδόκιμο ζωής των κατοίκων τους για να ερευνήσουν τα μυστικά της μαροζωϊας.
Οι “κοινοί τόποι” μακροζωΐας και το παράδειγμα της Ικαρίας
Ποιά είναι λοιπόν τα κοινά που μπορεί να έχουν οι λεγόμενες μπλε ζώνες; Ποιοί είναι οι “κοινοί τόποι” ή τρόποι που παρουσιάζουν οι συγκεκριμένες περιοχές;
Στο ντοκιμαντέρ με τα ισάριθμα επεισόδια με τις περιοχές αναλύονται τα κοινά χαρακτηριστικά που δείχνουν προς την κατεύθυνση ενός πιο απλού αλλά σίγουρα πιο μεστού και σοφού τρόπο ζωής που τις συνδέει.
Το πιο προφανές είναι η βάση μιας υγιεινής διατροφής με πρώτες ύλες που προέρχονται από την φύση που βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από τα πιάτα των ανθρώπων που σπάνε τα ηλικιακά ρεκόρ.
Η επαφή και ο σεβασμός της φύσης είναι στην συνέχεια ένας ακόμα κοινός παράγοντας που οδηγεί με ακρίβεια προς την υιοθέτηση ενός πιο ενεργού τρόπου ζωής που δεν ενέχει την επίκτητη και επιβεβλημένη κίνηση που κερδίζουμε με το να επισκεφτούμε ένα γυμναστήριο στην πόλη αλλά μια φυσική συνέχεια καθημερινών διαδικασιών διαβίωσης που ενέχουν την κίνηση σε σύμπνοια με το περιβάλλον και τους ανθρώπινους αλλά και φυσικούς ρυθμούς.
Αλλά και το ανάποδο. Σε όλα τα παραπάνω μέρη διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι καθημερινά αναπαύονται στη μέση της ημέρας, βάζουν σε παύση κάθε είδους εργασία και ηρεμούν. Ενώ ένα ακόμα στοιχείο είναι και η ενεργή τους συμμετοχή σε θέματα που αφορούν την κοινότητα, το κοινό καλό και την επαφή με τους ανθρώπους που συμβιώνουν στην ίδια περιοχή.
Ο Μπούτνερ, παρουσιαστής του ντοκιμαντέρ που ταξίδεψε σε αυτά μέρη του κόσμου βίωσε κατά την διάρκεια των γυρισμάτων ενός εκ των επεισοδίων τους ρυθμούς, τον τρόπο ζωής και ήρθε σε επαφή με την κοσμοαντίληψη των ανθρώπων της Ικαρίας.
Η συνήθεια του να μην πιέζεται κανείς παραπάνω από όσο του υποδεικνύει ο οργανισμός του για καμία εργασία, να μη βιάζεται, να τρώει πολλά, μικρά γεύματα, πολλά όσπρια, λαχανικά και φρούτα και μικρή ποσότητα κρέατος από τα ζώα του νησιού που έχουν ελάχιστο λίπος, μαζί με κόκκινο κρασί, πίτες, κατσικίσιο τυρί από αγριοκάτσικα ελεύθερης βοσκής που ζουν στα βουνά του νησιού, διάφορα φρέσκα ψάρια που μυρίζουν κυριολεκτικά θάλασσα και φυσικά ελαιόλαδο. Τέλος δεν λείπουν τα φυτικά βότανα, τα αφεψήματα, το τσάι του βουνού και το γεγονός ότι κάθε είδος τροφής υποβάλλεται στην ελάχιστη δυνατή επεξεργασία.
Τέλος κάπου πέρα από τη διατροφή που δείχνει να είναι ένα συστατικό μέγιστης σημασίας ως προς την μακροζωϊα, βρίσκεται και η έννοια του μοιράσματος με τους συνανθρώπους, όχι μόνο πάνω από ένα τραπέζι αλλά πολύπλευρα σε ένα καθημερινό πλαίσιο μιας πιο υγειούς ανθρώπινης, με όλη τη σημασία της λέξης, συνδιαλλαγής.
Η αίσθηση ότι είμαστε μέρος κάτι μεγαλύτερου εμπνέεται μέσα από τις σχέσεις με την οικογένεια, τους φίλους, τους ανθρώπους με τους οποίους αντί να χωρίσουμε μοιραζόμαστε τα όσα έχει η ζωή και η καθημερινότητα να προσφέρει.
