Οδηγός: Θανάσης Παπαδημητρίου, ιδρυτής της εταιρείας Ευ Ζην
Ο λιγότερο ταξιδεμένος – και χωμάτινος – δρόμος οδηγεί σε τόπους που ίσως ξεχνά και ο χάρτης. Για τον Θανάση Παπαδημητρίου, ιδρυτή της εταιρείας Ευ Ζην, μία από τις πρώτες που σύστησαν τις υπαίθριες δραστηριότητες στην Ελλάδα, οι εξορμήσεις με 4Χ4 δεν ήταν μόνο μία αφορμή να ασχοληθεί επαγγελματικά με την περιπέτεια, αλλά έγιναν και τρόπος ζωής.
«Είχα την τύχη να μεγαλώσω από φυσιολάτρες γονείς που αγαπούσαν την επαφή με τη φύση μέσα από δραστηριότητες. Από πολύ μικρός ταξιδεύαμε εντός και εκτός Ελλάδας σε βουνά και θάλασσες κάνοντας πεζοπορίες, σκι, ιστιοπλοΐα, ιππασία, ορειβασία, ποδήλατο. Εκεί οφείλεται το μικρόβιο. Μόλις πήρα δίπλωμα αγόρασα το πρώτο μου 4×4, ένα Mitsubishi Pajero του 1987και κάθε Σαββατοκύριακο ήμουν σε διαφορετικό τόπο. Ήθελα όμως να είμαι καλός οδηγός offroad, να ορίζω το όχημά μου και να ξέρω να διαβάζω τα εδάφη. Ζήτησα να με μάθουν. Καταφέρνοντας να συμμετάσχω στο Marlboro Adventure Team (USA 1988) στο Camel Trophy (Tanzania-Burundi 1991) και σε αγώνες offroad, όπως το Baja, απέκτησα μεγάλη εμπειρία, τέτοια που να μου επιτρέψει να γίνω και εκπαιδευτής».
Η Μέκκα του off road στην Ελλάδα, η Ευρυτανία, έγινε αγαπημένος προορισμός, ειδικά για 4Χ4, λόγω απόστασης και ποικιλομορφίας: «Έχει φαράγγια, βουνοκορφές, ποτάμια, όπως τον Τρικεριώτη, τον Κρικελοπόταμο, τον Ταυρωπό, αλλά και χωριά με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, σαν το Κρίκελο, τη Δομνίστα, τη Φραγκίστα. Επίσης περιλαμβάνει και τα Άγραφα, μια οροσειρά με εκατοντάδες χιλιόμετρα χωματόδρομων. Μάλιστα τότε πολλοί δεν ήταν καν καταγεγραμμένοι σε αντίθεση με σήμερα», τονίζει.
Η Ευρυτανία είναι ένας «στίβος» περιπέτειας πληθωρικός. Εντούτοις ο Θανάσης Παπαδημητρίου επιλέγει μια διαδρομή η οποία έχει βράχο, βουνό, χωματόδρομο και παιχνίδι, δηλαδή όλα! Ιδού πώς την περιγράφει: «Αν έχεις μια ολόκληρη μέρα, φεύγεις από το Καρπενήσι, οδηγείς παραποτάμια στην κοιλάδα του Καρπενησιώτη και βγαίνεις στο Μικρό Χωριό. Εκεί που τελειώνει η άσφαλτος, συνεχίζεις προς Σελλά και Φιδάκια και έπειτα κατεβαίνεις προς τον ποταμό Ταυρωπό που από Μάιο-Ιούνιο μπορεί να είναι προσπελάσιμος, οπότε οδηγείς και στο νερό. Συνεχίζεις προς τη γέφυρα της Επισκοπής και μετά πάλι πίσω».
Τι πρέπει να προσέχει κανείς όταν οδηγεί στο χώμα; «Τη φύση! Όπως και να το δούμε, η παρουσία του ανθρώπου εκεί είναι όχληση. Πρέπει να κινούμαστε πάντα με αυτό στο μυαλό μας. Αν όμως σκεφτούμε ότι οδηγώντας εκτός δρόμου φτάνουμε σε τόπους μακριά από τον πολιτισμό, αποσυνδεόμαστε από το άγχος της καθημερινότητας και επιστρέφουμε ανανεωμένοι, έχοντας αφήσει το μικρότερο αρνητικό αποτύπωμα, τότε δικαιολογούμε τη… βόλτα! Και αφού δεν πρόκειται να αφήσουμε τη φύση στην ησυχία της, τουλάχιστον η επίσκεψή μας εκεί και η εμπλοκή μας σε διάφορες «ήπιες» δραστηριότητες ας στοχεύουν στο σεβασμό προς αυτή».
Όσο για το απρόοπτο, σε τέτοιες συνθήκες είναι πιθανόν να συμβεί, γι’ αυτό η προετοιμασία είναι το παν. Όπως τονίζει ο Θανάσης Παπαδημητρίου, «χρειάζεται να έχουμε μελετήσει τη διαδρομή και να έχουμε υπολογίσει το χρόνο, τα χιλιόμετρα, τις τυχόν δυσκολίες, ειδικά το χειμώνα. Να έχουμε χάρτη και εφαρμογές κατεβασμένες στο κινητό, σε περίπτωση που δεν υπάρχει σήμα.
Τα οχήματα να είναι σε καλή κατάσταση και εφοδιασμένα με ειδικό εξοπλισμό για την αντιμετώπιση εμποδίων (νεροφαγώματα, πεσμένα δέντρα, χιονούρες, κατολισθήσεις). Πάντα να είναι τουλάχιστον δύο οχήματα και με αρκετά καύσιμα. Επίσης, να έχει προηγηθεί ενημέρωση προς τρίτους οι οποίοι θα μας αναζητήσουν αν χρειαστεί».
Μετά από τόσες εξορμήσεις και τόσες περιπέτειες τι “γεύση” του άφησε η Ευρυτανία;
«Αυτό που μου έχει μείνει είναι οι δυσκολίες που ξεπεράσαμε με φίλους. Σίγουρα η φύση δεσπόζει, αλλά για παράδειγμα το σασπένς να φτιάξουμε μια γέφυρα για να περάσουμε το ποτάμι ήταν έντονο κι όταν τα καταφέρναμε νιώθαμε μεγάλη ευχαρίστηση. Αγάπησα την Ευρυτανία για την ευκαιρία που μου έδωσε να ζήσω όλα αυτά».
Αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες για την προτεινόμενη διαδρομή, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Ευ Ζην
