Επί αιώνες, μέχρι το 1974 που ανοίχτηκε ο δρόμος, η Σκάλα αυτή ήταν ο μοναδικός τρόπος σύνδεσης του Βραδέτου με τον υπόλοιπο κόσμο. Έχει χαρακτηριστεί Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο και της αξίζει. Είναι η μεγαλύτερη από τις τέσσερις πετρόχτιστες σκάλες που σώζονται στο Κεντρικό Ζαγόρι, ένα θαυμαστό έργο των παλιών μαστόρων που παραμένουν ανώνυμοι καθώς δεν έχει βρεθεί γραπτή μαρτυρία με τα ονόματά τους, ούτε με την ημερομηνία κατασκευής της. Εικάζεται πάντως ότι η δαπάνη του έργου καλύφθηκε από Βραδετινούς που είχαν μεταναστεύσει στη Ρωσία στις αρχές του 18ου αιώνα.
Το συνολικό μήκος του μουλαρόδρομου ανάμεσα στο Καπέσοβο και το Βραδέτο είναι 3,5 χιλιόμετρα. Η Σκάλα αποτελείται από 1120 φαρδιά πλατύσκαλα τα οποία εκτείνονται σε μήκος 2 χλμ. καλύπτοντας ελικοειδώς μια υψομετρική διαφορά 450 μ.
Όταν την περπατήσετε η θέα που θα απολαύσετε από όλα της τα σημεία στην περιοχή της χαράδρας του Βίκου κόβει την ανάσα.
Ουσιαστικά αποτελεί μια καλοζυγισμένη ξερολιθιά από πελεκημένους λίθους και οι λεπτομέρειες ανοδεικνύουν την εξαιρετική τέχνη και τεχνική με την οποία είναι φτιαγμένη. Τα σκαλοπάτια έχουν δυο είδη πέτρας, λευκή στις άκρες για τους ανθρώπους και μαύρη στη μέση για τα ζώα, ώστε να μην γλιστράνε. Τα σημεία της σκάλας που βρίσκονται στην κόψη του γκρεμού έχουν ενισχυμένο στηθαίο. Κάθε στροφή είναι μετρημένη ώστε να στρίβει άνετα ένα μουλάρι ή γαϊδούρι που κουβαλούσε στο σαμάρι του δοκάρι μήκους 6 μ. Γι’ αυτό και κανένα από τα παλιά σπίτια στο Βραδέτο δεν έχει πλάτος μεγαλύτερο από αυτή τη διάσταση!
Για να περπατήσετε στη σκάλα μπορείτε να πάτε ως την αφετηρία της από μονοπάτι 500 μ. μετά το χωριό Καπέσοβο (θα δείτε πινακίδα). Το βαθμιδωτό λιθόστρωτο ανηφορίζει στριφογυριστό φτάνοντας ως τον Άγιο Νικόλαο, στην είσοδο του Βραδέτου.
