Kύρια πηγή πλούτου για την πόλη αποτέλεσαν η καπνοκαλλιέργεια και το καπνεμπόριο – «χρυσή εποχή του καπνού» υπήρξε η δεκαετία 1925-1935. Aνάσα στην πυκνοδομημένη σύγχρονη πόλη δίνουν οι μικρές πλατείες, οι χώροι πρασίνου και οι πεζόδρομοι με τα εμπορικά καταστήματα και τα καφέ. Εκεί και η Παπαστράτειος βιβλιοθήκη με σπάνια βιβλία. Κοντά, το υδροηλεκτρικό φράγμα Καστρακίου.
Κατά την μυθολογία χτίστηκε από το βασιλιά Άγριο, που ήταν απόγονος του γενάρχη Αιτωλού και του γιου του Πλευρώνα. Η πόλη, χτισμένη δίπλα σχεδόν στον ποταμό Αχελώο που ήταν το φυσικό σύνορο ανάμεσα στην Αιτωλία και την Ακαρνανία βρέθηκε αρκετές φορές υπό την κυριαρχία και των δύο πλευρών. Ο Διόδωρος Σικελιώτης την αναφέρει το 322 με 321 π.Χ. όταν αυτή καταλήφθηκε από τους Ακαρνάνες. Το 314 π.Χ. καταστράφηκε από τον Κάσσανδρο και τον αδελφό του Φίλιππο. Οι ανασκαφές του Ιωάννη Μηλιάδη το 1920 έδειξαν ότι η αρχαία πόλη βρίσκονταν στο γειτονικό Ζαπάντι (σημερινή Μεγάλη Χώρα), τα τελευταία χρόνια όμως έχουν βρεθεί πολλά αρχαία ακόμα και στο κέντρο της σημερινής πόλης.
