Η σύνδεση του οικονομολόγου Γεράσιμου Καββαδά με το Μεσολόγγι είναι βαθιά και έντονη – συναισθηματικά και ιστορικά μιλώντας.
“Το Μεσολόγγι είναι ο τόπος καταγωγής της μητέρας μου Φαντίνας, όπου εκεί γεννήθηκε και ενηλικιώθηκε. Στο Μεσολόγγι, μαζί με την αδελφή μου Ράνια, περνούσαμε μεγάλο μέρος των θερινών διακοπών με τον παππού και τη γιαγιά, στο μεγάλο πέτρινο νεοκλασικό (ηλικίας περίπου 180 ετών) σπίτι που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και το διατηρούμε, ακόμα και σήμερα, σε άριστη κατάσταση.
Η σύνδεση μου με το Μεσολόγγι είναι πολύ ισχυρή, τόσο ως προς τις παιδικές αναμνήσεις και τα βιώματα όσο και προς το γεγονός ότι πρόκειται για έναν πανέμορφο τόπο με μοναδικά χαρακτηριστικά.
Ο παππούς μου, Γεράσιμος Κασόλας, ήταν ζωγράφος, αγιογράφος, δημοσιογράφος (ο πρώτος Έλληνας πολεμικός ανταποκριτής στο Αλβανικό Μέτωπο εκ μέρους της τότε εφημερίδας Ασύρματος), ποιητής και συγγραφέας και μαζί με τους άλλους δύο αδελφούς του (Άγγελο και Ιωάννη) που και αυτοί ήταν ζωγράφοι – αγιογράφοι δημιούργησαν μεγάλο πλήθος έργων τα οποία σήμερα βρίσκονται στο Μεσολόγγι αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Και τα τρία αδέλφια ήταν παιδιά του Διάκου Δημητρίου Κασόλα (επίσης ζωγράφου αγιογράφου)”.
Αν επισκεφτούμε πρώτη φορά το Μεσολόγγι, έχει ένα σημείο που θα μας σύστηνε οπωσδήποτε να δούμε.
“Το Μεσολόγγι έχει χτιστεί στις παρυφές της περίφημης λιμνοθάλασσας που αποτελεί και την «ψυχή» του τόπου. Ο επισκέπτης, με την άφιξη του, περνάει από τα ιστορικά τείχη της πόλης (Ιερά Πόλις Μεσολογγίου) και αφού τη διασχίσει οδηγείται στη λιμνοθάλασσα η οποία διαχωρίζεται από τη θάλασσα με μία ασφάλτινη λωρίδα μήκους περίπου 5 χλμ που καταλήγει στην Τουρλίδα.
Η λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα και, στην κυριολεξία, αποτελεί έναν υδάτινο παράδεισο όχι μόνο για αλιεύματα της αλλά και για τα πολλά είδη πτηνών που διαβιούν εκεί (ερωδιοί, πελεκάνοι, φλαμίνγκο κ.α.). Το τοπίο είναι μαγευτικό και ήπιο ιδίως τις ώρες του ηλιοβασιλέματος που έχει εμπνεύσει τη δημιουργικότητα πολλών καλλιτεχνών όπως ο Κωστής Παλαμάς”.
Η λιμνοθάλασσα είναι τόσο τυπωμένη στο DNA του που, το πρώτο πράγμα που κάνει όταν επισκέπτεται την πόλη είναι ” μία βόλτα στη Λιμνοθάλασσα και να απολαύσω φαγητό με ντόπια ψάρια και χέλια”.
Η σύνδεση του με την πόλη είχε να κάνει με παιδικές αναμνήσεις.
“Οι καλοκαιρινές διακοπές στο Μεσολόγγι, ως παιδί, ήταν συνυφασμένες με ατέλειωτες βόλτες με ποδήλατο (η πόλη είναι πλήρως επίπεδη), ποδόσφαιρο σε αλάνες και – εννοείται – μπάνια στη θάλασσα. Κάποιες καθημερινές στιγμές του παρελθόντος ήταν οι πλανόδιοι πωλητές που διαλαλούσαν την πραμάτεια τους αλλά και βυτία με καθαρό πόσιμο νερό από την πηγή Κορπή που σταματούσαν σε κάθε σπίτι που ήθελε να γεμίσει τα δοχεία του, αφού το νερό του δικτύου δεν ήταν – τότε – εντελώς καθαρό.
Μία ακόμα σημαντική παιδική ανάμνηση, που τη βιώνουμε ακόμα και σήμερα, είναι η επέτειος της Εξόδου του Μεσολογγίου κάθε Σάββατο του Λαζάρου και Κυριακή των Βαΐων στα πλαίσια των ετήσιων «Εορτών Εξόδου» όπου η κορύφωση τους αποτελεί η πένθιμη πομπή από τον Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνα έως τον Κήπο των Ηρώων”.
Ποιοι είναι οι πρώτοι άνθρωποι που του έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτεται τον τόπο του;
“Αναμφίβολα ο παππούς και η γιαγιά μου θα είναι παντοτινά χαραγμένοι στη μνήμη μου. Ο μεν παππούς απομονωμένος στο ζωγραφικό του εργαστήρι (μόνος ή και με κάποιον μαθητή του) να δημιουργεί αγιογραφίες ή ακόμα και σκαρφαλωμένος σε σκαλωσιά να αγιογραφεί τον τρούλο Ναού κι εγώ μικρός πιτσιρίκος από κάτω να κοιτάζω με απορία και θαυμασμό.
Η δε γιαγιά πάντα στο σπίτι να μας περιμένει να σερβίρει το απλό φαγητό – συνήθως ψάρια – και να φροντίζει την υπόλοιπη καθημερινότητα. Παρόλο που και οι δύο έχουν φύγει από τη ζωή εδώ και πολλά χρόνια, το πνεύμα τους είναι διάχυτο στο σπίτι μας”.
Η αγαπημένη του βόλτα είναι τόσο δεδομένη που μπορεί να μας κάνει την περιήγηση ακόμα και νοερά:
“Το Μεσολόγγι είναι πόλη που μπορείς να την περπατήσεις ή να νοικιάσεις ποδήλατο. Μία φιλική παρέα θα την ξεναγούσα στον Κήπο Των Ηρώων στα τείχη της πόλης όπου εκεί βρίσκεται το κοιμητήριο των ηρωικών αγωνιστών της Εξόδου του Μεσολογγίου (10 Απριλίου 1826), αλλά και στην Πινακοθήκη που στεγάζεται στο παλιό Δημαρχείο.
Άλλα σημεία ενδιαφέροντος είναι το σπίτι του Λόρδου Βύρωνα, του Κωστή Παλαμά αλλά και χώρος πολιτισμού Διέξοδος στον οποίο φιλοξενείται πλήθος εκθεμάτων σχετικών με την ιστορία της πόλης. Μην ξεχνάμε ότι το Μεσολόγγι είναι η ιδιαίτερη πατρίδα 5 Πρωθυπουργών αλλά και πολλών σημαντικών καλλιτεχνών.
Επίσης, πριν 3 χρόνια περίπου ιδρύθηκε το μοναδικό Μουσείο Άλατος στην Ελλάδα που βρίσκεται στην Τουρλίδα όπου ο επισκέπτης θα μάθει την παγκόσμια αλλά και εγχώρια ιστορία του αλατιού και θα μπορέσει να προμηθευθεί όμορφα αναμνηστικά”.
Με ποιον τρόπο οι 5 αισθήσεις θα του θύμιζαν το Μεσολόγγι;
“Οι γεύσεις που μου θυμίζουν το Μεσολόγγι είναι αυτές του ολόφρεσκου ψαριού της Λιμνοθάλασσας και του γνήσιου μεσολογγίτικου αυγοτάραχου που, στην κυριολεξία, είναι κάτι που το είχαμε και το έχουμε σχεδόν μόνιμα στο τραπέζι μας.
Τα παλαιά πέτρινα σπίτια της πόλης και θαλασσινά τοπία είναι αυτά που μπορεί να σου μείνουν ως ανάμνηση από το Μεσολόγγι το οποίο είναι πολύ ήσυχο μέρος, με ήπιους ρυθμούς καθημερινότητας παρόλο που είναι η πρωτεύουσα του μεγαλύτερου, σε έκταση, νομού της χώρας”.
Τι είναι αυτό που έχει αλλάξει περισσότερο στον τόπο σου τα τελευταία χρόνια και πως νιώθεις γι’ αυτό;
“Στο Μεσολόγγι δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα, ενώ η ανάπτυξη είναι πολύ αργή, κάτι που σε κάνει να μην αισθάνεσαι όμορφα αφού παρατηρείς ότι και οι μόνιμοι κάτοικοι δεν διακατέχονται από αισιοδοξία για το μέλλον. Παρόλα αυτά, είμαι βέβαιος ότι ο επισκέπτης θα έχει όμορφες αναμνήσεις από τον τόπο”
Ποια μέτρα θεωρεί ότι πρέπει να ληφθούν ώστε να εξασφαλιστεί η τουριστική αξιοποίηση του τόπου σου, αλλά με πράσινο και βιώσιμο τρόπο, ώστε να μην αλλοιώνει την φυσιογνωμία του;
“Το Μεσολόγγι – τηρουμένων των αναλογιών – θα μπορούσε να έχει σημαντικές τουριστικές αποδόσεις καθώς απέχει μόνο 2,5 ώρες από την Αθήνα αλλά παρουσιάζει σημαντικές ελλείψεις σε καταλύματα ποιότητας, κενό το οποίο καλούνται να καλύψουν κάποιες αξιόλογες προσπάθειες ιδιωτών μέσω των πλατφορμών βραχυπρόθεσμης διαμονής.
Ένα άλλο σημείο προσοχής είναι η ανυπαρξία προβολής του τόπου με στοχευμένες δράσεις, κάτι που έχει γίνει σποραδικά στο παρελθόν αλλά δεν έχει συνέχεια.
Ο μόνος τρόπος να αναδειχθεί ως τουριστικός προορισμός είναι η κινητοποίηση της νέας Δημοτικής Αρχής και η συνεργασία με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας αλλά και τους 7 βουλευτές του Νομού. Με τον τρόπο αυτό θα διεκδικηθούν κονδύλια απαραίτητα που χρειάζονται για τη δημιουργία τουριστικών υποδομών φιλοξενίας”.
Το καλύτερο φαγητό και τα τοπικά προϊόντα που πρέπει κάποιος να δοκιμάσει, δεν θα μπορούσαν να έχουν να κάνουν, κυρίως, με την λιμνοθάλασσα.
“Το Μεσολόγγι είναι ο παράδεισος της ψαροφαγίας όπου κάποιος μπορεί να απολαύσει φρέσκα ψάρια από τη Λιμνοθάλασσα όπως λαβράκι, κέφαλο, τσιπούρα αλλά και χέλια στα κάρβουνα που σε πολλούς είναι άγνωστο ως γεύση αλλά μόλις το δοκιμάσουν θα το λατρέψουν.
Προσωπικά προτιμώ να τρώω στην ψαροταβέρνα Τουρλίδα γιατί πραγματικά είναι δίπλα στη Λιμνοθάλασσα και η ποιότητα είναι εξαιρετική. Παρόλα αυτά υπάρχουν εστιατόρια και στην πόλη (Χρας, Καραπιπέρης, Δημητρούκας) αλλά και το εξαιρετικό καφενείο του παιδικού μου φίλου Δημήτρη Μαλαβέτα που πάντα το επισκέπτομαι για μεζέδες.
Τα τοπικά προϊόντα που μπορεί να αγοράσει κάποιος είναι αλάτι Μεσολογγίου (χοντρό, ψιλό, ανθό) ενώ φρέσκα ψάρια, χέλια, γαρίδες Αμβρακικού και αυγοτάραχο από ντόπια ιχθυοπωλεία – προσωπικά προτιμώ αυτό του Νίκου Γκιάφη στην οδό Λόρδου Βύρωνος. Ένα άλλο τοπικά παραγόμενο προϊόν είναι το «ούζο Τερκενέ» όπου το ποτοποιείο είναι επισκέψιμο από το κοινό”.
Ποιος θα ήταν το «σουβενίρ» που θα διάλεγε από τον τόπο του, για να προσφέρει σαν «δώρο»;
Ένα κομμάτι αυγοτάραχο είναι κάτι που το προσφέρω με μεγάλη χαρά σε ανθρώπους που εκτιμώ.
*
Ο Γεράσιμος έχει σπουδάσει Οικονομικές Επιστήμες στο ΕΚΠΑ και έχει απασχοληθεί επί σειρά ετών στον ιδιωτικό τομέα του ευρύτερου οικονομικού περιβάλλοντος. Έχει γραφείο σύνταξης οικονομοτεχνικών μελετών εδώ και πολλά χρόνια. Τα ταξίδια είναι μεγάλο και σημαντικό μέρος της ζωής του.
