Η Κατερίνα Κοκκινάκη είναι ελληνίδα-κολομβιανή, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μεδεγίν, αλλά τα τελευταία 7 χρόνια ζει στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Αθήνα. Μας εξηγεί πώς η πόλη την έχει εμπνεύσει στη δουλειά της: «Το Μεδεγίν αποτελεί τη μεγαλύτερή μου έμπνευση για πολλούς λόγους. Αυτό ξεκινά πάντα από τους ανθρώπους που είναι πάντα ανοιχτοί στην αλλαγή, είναι πολύ δημιουργικοί και παρά τα προβλήματά τους, πάντα σε χαιρετούν με χαμόγελο.
Η πόλη ξεκίνησε το πρόγραμμα των “πράσινων διαδρόμων” της το 2016, λόγω της ανησυχίας για την ατμοσφαιρική ρύπανση. Το σύστημα συνδέει “πράσινους δρόμους”, κήπους, ποτάμια, πάρκα και λόφους. Το εν λόγω έργο έχει γίνει γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο λόγω των εντυπωσιακών αποτελεσμάτων που έχει επιφέρει στην πόλη.
Ακόμα μια πηγή έμπνευσης μου από την πόλη που σχετίζεται με τη δουλειά μου, είναι η μεγάλη παράδοση που έχει στα υφάσματα. Πρόκειται για μια εκ των σημαντικότερων μητροπόλεων της μόδας στη Λατινική Αμερική, που διαθέτει τις σημαντικότερες εκθέσεις μόδας και υφασμάτων ανάμεσα σε ολόκληρη την ήπειρο».
Βόλτα στην πιο ζωντανή γειτονιά του Μεδεγίν
Ξεκινάμε την ξενάγηση παρέα στο Μεδεγίν, με εικόνες που έχουν χρώμα και μουσική. Η ψυχή του τόπου για την ίδια, είναι η Comuna 13, μια γειτονια γεμάτη ζωή, όπου έφηβοι χορεύουν, παιδιά παίζουν ποδόσφαιρο τους δρόμους, πωλητές πουλάνε φρούτα και εμπανάδας. «Εκεί θα δοκιμάσετε το χαρακτηριστικό μας παγωτό μάνγκο με πράσινο χρώμα, με λάιμ και αλάτι, ανάμεσα σε πολύχρωμα σπίτια και χιλιάδες χαμόγελα!» Επίσης μια αγαπημένη γειτονιά που πρέπει κάποιος να επισκεφθεί είναι το Ελ Πομπλάδο. Όταν έχω λείψει για καιρό από την πόλη, βγαίνω βόλτα στη γειτονιά Προβένσα για να χορέψω Σάλσα, Μπατσάτα και Ρεγκετόν.
Μια ζωντανή παιδική ανάμνηση από το Μεδεγίν
«Υπάρχει ένα φράγμα 2 ώρες μακριά από το Μεδεγίν, που ονομάζεται Guatapé. Ο πατέρας μου πηγαίνει για ψάρεμα με τον καλύτερο του φίλο εδώ και χρόνια. Όταν ήμουν μικρή πήγαινα κι εγώ μαζί τους. Για μένα ήταν ολόκληρη εμπειρία αξέχαστη, απλώς μέσα στο βαρκάκι να κοιτάζω το μεγάλο βράχο από μακριά. Μέσα στο μαγικό τοπίο, κάναμε πικ νικ και τρώγαμε το μεσημεριανό μας», θυμάται με νοσταλγία.
«Αν μπορούσα να περιγράψω το Μεδεγίν με όλες τις αισθήσεις η γεύση θα ήταν κακάο, το άρωμα καφές, η εικόνα το πράσινο, η αφή τα λουλούδια και ο ήχος τα πουλιά που κελαηδούν και οι ομιλίες των ανθρώπων», μας περιγράφει χαρακτηριστικά.
Η βόλτα στο κέντρο της πόλης συνεχίζεται με ξεναγό την Κατερίνα Κοκκινάκη στην Plaza Botero, στο Μουσείο της Αντιόκια, στο Εθνικό Παλάτι, στον Πύργο Coltejer και την Plaza Botero, κατά τη διάρκεια της ημέρας. Συνεχίζουμε στο El Poblado και στο μουσείο El Castillo, στις περιοχές Αστόργκα, Προβένζα και στη Via Primavera.
Οι άνθρωποι της Κολομβίας
Οι άνθρωποι που σκέφτεται αμέσως όταν τη ρωτάμε για τη χώρα της είναι οι καλλιτέχνες, εκείνοι που μοιράζονται την ίδια αγάπη γι’ αυτήν: «Η Debora Arango, ανατρεπτική με τη ζωγραφική της, αντιμετώπισε την κοινωνική και πολιτική κριτική, ενώ ήταν και η πρώτη Κολομβιανή ζωγράφος που ζωγράφισε γυμνά γυναικεία σώματα. Η Shakira, επειδή αντιπροσωπεύει εμάς τις γυναίκες, αφοσιωμένη στη δουλειά της, ενεργητική, έξυπνη, γενναιόδωρη και γνωρίζει να χορεύει γιατί “hips don’t lie”. O Gabriel Garcia Marquez, μου έρχεται στο μυαλό λόγω των βιβλίων του, της ικανότητάς του να βλέπει τα πράγματα από τόσες πολλές προοπτικές και για το μαγικό του ρεαλισμό».
Οι αλλαγές που έχει βιώσει η Κολομβία τα τελευταία χρόνια
Η Κολομβία -ειδικά το Μεδεγίν-, έχει επηρεαστεί βαθιά από συγκλονιστικές αφηγήσεις βίας και σύγκρουσης. Τα τελευταία χρόνια, έχει μετασχηματιστεί σε έναν τόπο αισιοδοξίας, σε μια ζωντανή, δυναμική και αναπτυσσόμενη πόλη, ένα μέρος που έχουμε ερωτευτεί όλοι από την αρχή. Επιπλέον, έλαβε και παγκόσμια αναγνώριση όταν ανακηρύχθηκε η πιο καινοτόμα πόλη. Υπάρχουν αρκετές νέες υπηρεσίες τις οποίες είδαμε πρώτοι εκεί, όπως για παράδειγμα το «Metrocable» που δημιουργήθηκε πριν 20 χρόνια.
Ωστόσο υπάρχουν μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν ώστε να εξασφαλιστεί η τουριστική αξιοποίηση της χώρας: «Αυτό που θεωρώ ότι πρέπει να γίνει αρχικά, είναι η εκπαίδευση των τοπικών κοινοτήτων σχετικά με τη σημασία του περιβάλλοντος. Είναι σημαντικό να προωθήσουμε τον οικοτουρισμό. Επίσης, σημαντικό είναι να ενθαρρύνουμε τη διατήρηση φυσικών οικοσυστημάτων, να υποστηρίξουμε τον κοινοτικό τουρισμό, να επενδύσουμε σε βιώσιμες υποδομές, καθώς και να προωθήσουμε υπεύθυνες τουριστικές πρακτικές».
Οι γεύσεις του Μεδεγίν
Αν έρθετε στην πόλη, τότε δεν πρέπει να παραλείψετε να δοκιμάσετε τα παραδοσιακά πιάτα, μεταξύ άλλων bandeja paisa, sancocho, tamal, arepas, empanadas, αχιάκο. Εκτός από τα φαγητά, δοκιμάστε και τα φρούτα, όπως τα: Μάνγκο Μπίτσε, Γκραναντίγια, Μάνγκο Μπίτσε, Γκουαγιάμπα, Ταμαρίντο, Λουλάδα, γκουανάμπανα.
Το αγαπημένο Σουβενίρ της Κατερίνας Κοκκινάκη από το Μεδεγίν
«Το σουβενίρ που θα επέλεγα από την πόλη μου για να προσφέρω σε φίλους, προέρχεται από το μουσείο Botero. Διαλέγω ένα τσαντάκι χειροποίητο από καφέ, κακάο, αρεκίπε, ή μια χειροποίητη, επίσης, τσάντα Wayú».
* Η Κατερίνα Κοκκινάκη έχει δημιουργήσει τη δική της εταιρεία με υπηρεσίες συμβουλευτικής και μάρκετινγκ και αυτήν τη στιγμή παρακολουθεί ένα μεταπτυχιακό που αφορά στη Διαχείριση της Βιωσιμότητας και Κοινωνικής Ευθύνης. Εδώ και 10 χρόνια, είναι δημιουργός περιεχομένου στα social media, με ιδιαίτερη αγάπη για τη μόδα και την ομορφιά. Ωστόσο, σκεπτόμενη τη βιωσιμότητα, μας λέει χαρακτηριστικά ότι μέρος αυτών των βιομηχανιών προκαλούν τη μεγαλύτερη ρύπανση στον πλανήτη.
Αν και αγαπούσε πάντα τη φύση, αποφάσισε να ασχοληθεί πριν 5 χρόνια με τη βιωσιμότητα, όταν γνώρισε τον Paul, που έγινε μέντορα και φίλος της, καθώς τη βοήθησε να αλλάξει συνήθειες, να καταναλώνει λιγότερο και να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να ασχοληθεί περισσότερο με το περιβάλλον. Έτσι, άρχισε να συμμετέχει σε δενδροφυτεύσεις, καθαρισμούς παραλιών, δραστηριότητες με τις τοπικές κοινότητες, με κορυφαίο γεγονός τη δουλειά της, πλέον, σε μια οικολογική ένωση.
