Μια σύντομη επίσκεψη στα Καλάβρυτα μπορεί να χωρέσει ιστορία, πολιτισμό, βόλτες, καλό φαγητό, παραδοσιακά προϊόντα και γλυκά αλλά και συζητήσεις με ανθρώπους που δίνουν ψυχή στον τόπο. Οι ντόπιοι που θα βρείτε στον κεντρικό πεζόδρομο της 25ης Μαρτίου των Καλαβρύτων είναι εκείνοι που στην ουσία, όπως και σε κάθε ταξίδι, θα σας ξεναγήσουν στις μυρωδιές και την “γεύση” του τόπου.
Η κυρία Άννα στο παντοπωλείο με τα παραδοσιακά προϊόντα που θα σας εξηγήσει με όρεξη πως φτιάχνεται το ροδόνερο, το γλυκό τριαντάφυλλο της περιοχής, ο κύριος Γιώργος που με μια καρό πετσέτα απαρέγκλιτα στον ώμο προετοιμάζει και τυλίγει τα σουβλάκια πίσω από την μεγάλη ξύλινη βιτρίνα που ξεπροβάλει από τον πετρόχτιστο τοίχο και η Ανθή που με το ταλέντο της στη κεραμική παντρεύει τις παραδοσιακές τεχνικές και αγνά υλικά με το απόλυτα σημερινό αντικείμενο design για το σπίτι.
Και αν αναπόφευκτα η βόλτα μας στα Καλάβρυτα ξεκινά από το σταματημένο ρολόι στην ώρα 2:34′ στις 13 Δεκεμβρίου 1943 θυμίζοντας το “Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα”, συνεχίζεται με ένα μέρος αναστημένο κυριολεκτικά από τις στάχτες του θυμίζοντας ότι οι πληγές μας κρατούν μακριά από τα λάθη του παρελθόντος και κάνουν κάθε στιγμή του σήμερα πιο βαθιά, πιο ουσιαστική.
Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
Από τα εκπαιδευτικά βιβλία και τα τετράδια πριν από την θηριωδία, εώς το γραμμόφωνο που σφραγίστηκε από τους Γερμανούς και την σφραγισμένη πια πόρτα από την οποία μπήκαν με τη βία οι κάτοικοι του χωριού την ημέρα του 1943 που έμελλε να σφραγίσει την ιστορία των Καλβρύτων για πάντα, το παλαιό δημοτικό σχολείο έχει μετατραπεί σε μουσείο.
Το σχολείο μπορεί να κάηκε ολοσχερώς το 1943 από τους Γερμανούς αλλά το μουσείο εγκαινιάστηκε στις 9 Ιανουαρίου 2005 στο κτήριο που αναστηλώθηκε τιμώντας τα γεγονότα και τους ανθρώπους που χάθηκαν έναν έναν, μέσα από την τελευταία του αίθουσα και τις φωτογραφίες του καθένος από αυτούς.
Σήμερα το μουσείο αποτελεί σύμβολο του δράματος των Καλαβρύτων και στον χώρο φιλοξενούνται η βιβλιοθήκη και το ιστορικό αρχείο των γεγονότων του 1943, καθώς και άρθρα, φωτογραφικό υλικό και αντικείμενα από το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα.
Τα παντοπωλεία με τα παραδοσιακά προϊόντα
Άνθη από τσάι του βουνού, χυλοπίτες σε διάφορες παραλλαγές και μεγέθη, φέτα καλαβρυτινή και η φορμαέλλα που φτιάχνεται με τον παραδοσιακό τρόπο μέσα στα καλαθάκια, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί αλλά και το γλυκό του κουταλιού τριαντάφυλλο από εκατοντάφυλλο ρόδο λεγόμενο ως “ροδοζάχαρη” καθώς και το γαλακτομούρεκο είναι τα βασικά τοπικά προϊόντα που θα πρέπει να πάρετε μαζί σας φεύγοντας.
Τα παντοπωλεία της 25ης Μαρτίου, τα μεγάλα καλάθια με αρωματικά και αποξηραμένα φετά, τα κρεοπωλεία και τα γαλακτοπωλεία είναι πολλά. Αφεθείτε στην γοητεία των αναζήτησης, τις μυρωδιές και τις γεύσεις των καλύτερων.
Για φαγητό
Στη θέση της παλαιότερης ταβέρνας των Καλαβρύτων, σήμερα υπάρχει το Περί Ορέξεως, το οποίο δίνει έμφαση στην παραδοσιακή μαγειρική, στη Στάνη η τυρόπιτα με πλούσια γέμιση από την τοπική φορμαέλλα είναι ονειρική, όσο νόστιμα είναι τα γαλακτομπούρεκα και τα πρωινά στο «Γρι-Γρι» αλλά και οι λουκουμάδες στον σιδηροδρομικό σταθμό του οδοντωτού, οι μακαρονάδες στο «Απάνεμο», τ ποτά το «Σκηνικό», με τους δίσκους βινυλίου και οι καφέδες και τα ρακόμελα στη «Χόβολη».
Κomokoi
Την Ανθή Ζησιμοπούλου θα την βρείτε επίσης ψηλά στον πεζόδρομου της 25ης Μαρτίου κοντά στις διπλές πηγές του δρόμου που τρέχουν αστάματα και που συχνά καθαρίζει τις λεκάνες και τα πινέλα της από την πιο αγνή μορφή πηλού που έχει βρει για να φτιάνχνει τις σύχρονες και καλαίσθητες δημιουργίες της.
Το εργαστήρι της με τον μπλε φούρνο μαζί με τις βιτρίνες του καταστήματος με τα ολοκληρωμένα όμορφα κεραμικά της αποτελεί ένα εξαίρετο case study για την απόλυτα σύγχροη έκφραση της ελληνικής παράδοσης, της καλλιτεχνικής ευαισθησίας και παράλληλα της μαστοριάς με κάθε καλή έννοια.
Το σαλέ του χιονοδρομικού κέντρου
Στο χιονοδρομικό κέντρο υπάρχουν δύο χώροι εστίασης, που λειτουργούν καθ’ όλη τη διάρκεια της χιονοδρομικής περιόδου, κάτι για το οποίο θα πρέπει σίγουρα να ενημερωθείτε πριν ξεκινήσετε την ανάβαση.
Πιο συγκεκριμένα, υπάρχει το κεντρικό Chalet στη βάση του κέντρου, όπου για την πρόσβαση σε αυτό δεν απαιτείται η χρήση lift, και η υπαίθρια καντίνα στη μέση του βουνού σε υψόμετρο 1900 μέτρων, όπου για να φτάσετε απαιτείται η χρήση του τριθέσιου εναέριου αναβατήρα «Αχιλλέα» ή του συρόμενου αναβατήρα Δάφνη.
