Η Παύλιανη Φθιώτιδας κατακτά όλο και περισσότερο έδαφος στις καρδιές των ταξιδιωτών. Το πάρκο αναψυχής αποτελεί τη βασική αφορμή για να επισκεφθεί κάποιος το γραφικό χωριό. Μέσα από κατασκευές, στιχάκια και λογοπαίγνια, το βουνό της Οίτης μετατρέπεται σε έναν ιδανικό προορισμό για εξερεύνηση και παιχνίδι. Οι κάτοικοι της Παύλιανης έχουν δημιουργήσει εδώ και 30 χρόνια μία διέξοδο και για τους ίδιους με σεβασμό προς τη φύση και τον άνθρωπο.
Ωστόσο, η φιλοσοφία του ψυχαγωγικού πάρκου αποτυπώνεται και σε όλο το χωριό. Οι κάδοι και οι αυλές των σπιτιών είναι ζωγραφισμένα, ενώ οι ταμπέλες μεταδίδουν έξυπνα μηνύματα με χιούμορ. Δεν είναι τυχαίο, ότι η Παύλιανη με την ομορφιά της φύσης, τις παυλιανίτικες γεύσεις και τη ζεστή φιλοξενία έχει κερδίσει όχι μόνο τους επισκέπτες, αλλά και ανθρώπους, οι οποίοι ήρθαν περαστικοί, και τελικά εγκαταστάθηκαν ή ξεκίνησαν επαγγελματικά εγχειρήματα εκεί. Η Αντωνία Μελιανού είναι ένας από αυτούς. Μία νεαρή καλλιτέχνιδα, που αγάπησε το χωριό μέσα από τον σύζυγό της -ο οποίος και καταγόταν από εκεί- κατάφερε με μπόλικη δημιουργικότητα και μεράκι, να δημιουργήσει έναν μοναδικό χώρο στην Κάτω Παύλιανη.
Το μικρό αφράτο σύννεφο στην Κάτω Παύλιανη
Το «little fluffy cloud» βρίσκεται στα δεξιά σας, μπαίνοντας στην Κάτω Παύλιανη, και μοιάζει να έχει βγει από παραμύθι. Οι εικόνες θα σας ταξιδέψουν, σίγουρα, στα σκηνικά του «Χάνσελ και Γκρέτελ» των αδελφών Γκριμ. Ανοίγοντας την εξωτερική πόρτα, και καθώς εισέρχεστε στον κήπο του –περνώντας κάτω από το μικρό σύννεφο- ο τόπος και ο χρόνος μεταμορφώνονται. Προετοιμαστείτε για μια σουρεαλιστική βόλτα σε συναισθήματα και εικόνες που φωλιάζουν βαθιά σε χαρούμενα παιδικά χρόνια.
«Ήρθα στην Παύλιανη 15 χρόνια πριν, μια νύχτα στα τέλη του χειμώνα. Η πρώτη εικόνα που αντίκρισα το επόμενο πρωί έχει μείνει στο μυαλό μου. Ήταν σαν να πάγωσε ο χρόνος. Η απόλυτη ησυχία, το καμπαναριό της εκκλησίας, οι κόκκινες στέγες των σπιτιών γύρω σαν να το αγκαλιάζουν και η ατελείωτη θάλασσα από δέντρα. Ο καθαρός αέρας, ο γαλάζιος ουρανός και η διακύμανση των βουνοκορφών μπροστά στα μάτια μου, με έκαναν να αισθανθώ ότι είμαι, πλήρως, κομμάτι του κόσμου αυτού. Λίγο αργότερα παντρεύτηκα και το αγόρι που με έφερε εκεί», εξιστορεί η Αντωνία.
Η αρχή και η υλοποίηση της ιδέας
Το χαμόγελο και ο ενθουσιασμός της έχουν και αυτά κάτι από τις παιδικές μας ηλικίες. Το καλλιτεχνικό της background, με σπουδές στην σκηνοθεσία, τον κινηματογράφο και την ενδυματολογία, σε συνδυασμό με την ιδιότητα της μητέρας αποτυπώνονται σε κάθε κομμάτι τους εγχειρήματός της. Μου αφηγείται ότι το «little fluffy cloud» στην Παύλιανη ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2022, μετά από το δύσκολο διάστημα της καραντίνας. «Η ιδέα είχε, όμως, γεννηθεί λίγα χρόνια πριν με τον ερχομό του πρώτου γιου μας, ο οποίος ήταν στην κυριολεξία σαν ένα μικρό αφράτο σύννεφο. Κλεισμένη μαζί του στο σπίτι, αυτό το ονειρικό πρώτο διάστημα, ήταν η χαρά μου να ζωγραφίζω στα ρούχα του χαρούμενα σύννεφα, χαμογελαστά προσωπάκια, υπογραμμίζοντας το ποσό χαριτωμένος ήταν. Έτσι προέκυψε το όνομα, φυσικά εμπνευσμένο από το little fluffy clouds των orb, αγαπημένο τραγούδι που ακουγόταν στα μπαρ τον καιρό που κυκλοφορούσαμε τις νύχτες».
Την ακούω με πολύ ενδιαφέρον, όσο περιεργάζομαι τα περίεργα και πανέμορφα αντικείμενα του καταστήματος. Όλα φαίνονται σαν να είναι σκηνοθετημένα. Ακόμα και το μικρό σπιτάκι, που στεγάζει το αφράτο σύννεφο της Αντωνίας, φαντάζει σαν ένα εμπνευσμένο σκηνικό. «Το φανταστικό σπιτάκι που έχει βρει τόπο να σταματήσει για λίγο το συννεφάκι μου ανήκει σε έναν Ελληνοαμερικανό λάτρη της περιοχής, ο οποίος, αρχικά, το έχτιζε για να κατοικήσει σε αυτό. Η ιδέα του άντρα μου να του το ζητήσει για να το κάνουμε μαγαζάκι με βρήκε σύμφωνη με μεγάλο ενθουσιασμό. Δεν το σκέφτηκα καθόλου. Ήδη, λίγο πριν με τον covid ένιωθα πως δεν θα ξαναβάψω, δεν θα ζωγραφίσω ξανά. Το little fluffy cloud ήταν ένα όμορφο και λίγο απότομο ξύπνημα δημιουργίας που με έκανε απολύτως χαρούμενη», αναφέρει.
Ένας χώρος εναρμονισμένος στο φυσικό περιβάλλον με καλλιτεχνικούς θησαυρούς
Παρατηρώ ότι μιλάμε για έναν χώρο, απόλυτα εναρμονισμένο με το φυσικό περιβάλλον, το χωριό, αλλά και την παιχνιδιάρικη και παραμυθένια αισθητική του τόπου. Η Αντωνία έχει εντάξει κάθε γωνιά της Παύλιανης στο δικό της όνειρο. «Έτσι όπως μπαίνει κάποιος μέσα στο πάρκο αναψυχής και ανακαλύπτει κάτι ξεχωριστό σε κάθε μεριά -όπου και αν κοιτάξει-, με αυτό τον τρόπο θέλω κάποιος να μπαίνει και μέσα στο συννεφάκι μου. Να εισέρχεται σε ένα μαγικό κόσμο και να βρίσκει κάτι που θα αγαπήσει να πάρει μαζί του, για να του θυμίζει αυτή την αίσθηση».
Το «μικρό αφράτο σύννεφο» διαθέτει, πραγματικά, κρυμμένους θησαυρούς. Εκτός των κλασικών σουβενίρ, μπορεί κάποιος να βρει κοσμήματα, t-shirt, τσάντες, κεραμικά, σαπούνια, κεριά, ευφάνταστες κάλτσες και οτιδήποτε μπορεί να σας κάνει να χαμογελάσετε. Τα περισσότερα αντικείμενα είναι χειροποίητα από την Αντωνία και από φίλους της καλλιτέχνες και σχεδιαστές ή από όποιον έχει όρεξη και φαντασία. Αγαπημένη συλλογή αυτήν τη στιγμή είναι τα ευφάνταστα κομψοτεχνήματα των αγαπημένων kiss the frog.
«Διασκεδάζω με την πρώτη αντίδραση όλων ότι είναι μαγαζί για παιδιά. Το πρώτο μου μέλημα είναι να μείνει σαν όνειρο στο μυαλό τους. Έτσι, διαλέγω τα πιο ωραία βιβλία που κυκλοφορούν, χρώματα, μπλοκ, γόμες να αποτυπώσουν τη φύση γύρω τους, κιάλια, σφυρίχτρες, πυξίδες για μαγικές εξερευνήσεις και διασκέδαση», περιγράφει η Αντωνία, ενώ μοιράζεται αυτά που αγαπά περισσότερο. «Αγαπημένο υλικό δεν έχω. Άλλοτε μου αρέσει να ζωγραφίζω σε μπλούζες, άλλοτε να κάνω μεταξοτυπία, να ράβω και να ζωγραφίζω τσάντες ή μαξιλάρια, να φτιάχνω καθρέφτες από papier-mâché, να παίζω με πηλό ή να φτιάχνω πολύχρωμα σαν καραμέλα κολιέ και βραχιόλια».
Κέντρο καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας
Βλέπω τους επισκέπτες να μπαινοβγαίνουν στο μαγαζί και τα πρόσωπά τους να μεταμορφώνονται. Τα χρώματα, η τέχνη και οι κουβέντες της Αντωνίας τούς κάνουν να χαμογελούν. Με ενημερώνει ότι, τα επόμενα βήματα είναι η διοργάνωση καλλιτεχνικών σεμιναρίων και εργαστηρίων, που θα ζωντανέψουν το χωριό και θα μοιράσουν χαρά. «Οι προσκλήσεις σε εκλεκτούς φίλους, συγγραφείς και καλλιτέχνες έχουν δοθεί εδώ και καιρό μόνο με θετική ανταπόκριση και είναι ζήτημα χρόνου να ανακοινωθεί το πρόγραμμα για εργαστήρια και σεμινάρια για παιδιά και ενήλικες. Παρουσιάσεις βιβλίων, αφηγήσεις παραμυθιών, μεταξοτυπία, ζωγραφική, διακόσμηση κεραμικών, προβολές ταινιών, κατασκευή κοσμημάτων, σαπουνιών και κηπουρική είναι αυτά που θα ταξιδέψουν τους επισκέπτες σε δημιουργικούς κόσμους, για να έχουν και μια άλλη εναλλακτική, πέρα από τη φανταστική βόλτα στο βουνό».
Αφήνοντας τον ονειρικό κόσμο της Αντωνίας και κατεβαίνοντας από το αφράτο σύννεφο της Παύλιανης, συλλογίζομαι στην επιστροφή την ιστορία της νεαρής καλλιτέχνιδας, η οποία κατάφερε να χτίσει μια νέα ζωή σε έναν καινούριο, για εκείνη, τόπο. «Η Παύλιανη είναι για εμένα η σύνδεση με τα παιδικά χρόνια του άντρα μου, ο οποίος περνούσε εδώ τα καλοκαίρια, της πεθεράς μου που μεγάλωσε στην Παύλιανη, τις ιστορίες της γιαγιάς για τον πόλεμο, τις νεράιδες και το πως ήταν η ζωή τα παλιά χρόνια. Μεγαλώνοντας στο άνυδρο τοπίο της Πάτμου, μου φαίνεται σαν ψέμα το ότι βρίσκομαι σε ένα πυκνό δάσος, με τον ήχο από το νερό που κυλάει και τα πουλάκια που κελαηδούν τα πιο γλυκά τους τραγούδια. Έχω εξoικειωθεί και με τα μεγάλα σκυλιά του χωριού που μοιάζουν με αρκούδες και κυκλοφορούν παντού. Είναι τόσο αθώα και γλυκά. Η Παύλιανη μοιάζει με το πιο ωραίο παραμύθι».
Λίγα λόγια για την Αντωνία Μελιανού
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πάτμο. Ολοκλήρωσα σπουδές σκηνοθεσίας κινηματογράφου στην Αθήνα και την σχολή Σταυράκου, ιστορία ενδυματολογίας και σχέδιο μόδας σε δημόσια ΙΕΚ. Ταξιδεψα λίγο και έζησα ελάχιστα στο Λονδίνο και το Βερολίνο (μου ξέφυγε το Άμστερνταμ, αλλά κάποια στιγμή σίγουρα θα το κάνω) μαζεύοντας εικόνες και φανταστικές βόλτες σε μουσεί. Εκεί είχα την ευκαιρία να χαζέψω τις άλλες κουλτούρες των ανθρώπων. Αγαπώ πολύ τα σεμινάρια και τις γνώσεις που μπορείς να πάρεις σε περιορισμένο χρόνο. Θέατρο, βιβλιοδεσία, χαρακτική, μεταξοτυπία, κεραμική, papier-mâché είναι οι τέχνες από τις οποίες πήρα μια γεύση. Αγαπάω πολύ τις ταινίες και τη μουσική, αλλά πιο πολύ την οικογένειά μου, η οποία με διαμόρφωσε, και την οικογένεια που διαμορφώνουμε εμείς τώρα με τον σύζυγο και τα τρία παιδιά μας.
